Humusatie volgens de Belgische methode vindt plaats in de open lucht en lijkt qua ritueel op begraven. Gehuld in een natuurlijke wade, wordt het lichaam op een bed gelegd van organisch materiaal: houtsnippers en bladeren, vermengd met compostculturen en regenwater. Na een laatste afscheid wordt het lichaam vervolgens ook toegedekt met een dikke laag van dit organische mengsel. Deze composthoop heeft een jaar de tijd nodig om het lichaam af te breken en te transformeren tot rijke supercompost: humus.

In dit jaar voltrekken zich vier fasen:

1) Tijdens de eerste drie maanden zorgen de micro-organismen die aanwezig zijn in het organisch materiaal voor de afbraak van spieren en weefsel. Vloeistoffen en eiwitten worden opgenomen in de compost en de toxische stoffen afgebroken door schimmels en bacteriën.

2) Na drie maanden zijn enkel de botten over. Eventuele metalen en protheses worden zorgvuldig uit de compost verwijderd door deskundige humusatoren. De botten worden - net zoals na cremeren - gegranuleerd.

3) Vervolgens worden de gegranuleerde botten vermengd in de composthoop. Het zijn de fosfor en calcium uit de botten die samen met de overige nutriënten zorgen voor de transformatie van compost naar supercompost; voedingsrijke humus geschikt voor verder gebruik.

4) Na twaalf maanden is het transformatieproces voltooid en kan de voedzame humus gebruikt worden voor het aanplanten van planten en bomen in een bos, park of tuin.